Djass er með þekktari tónlistarstílum heims. Hann skiptist í tugi gerða, meðal annars swing, bossa nova, ragtime, dixieland, gypsy-djass, nútímadjass og latín svo eitthvað sé nefnt.
Líkt blúsnum er ekki vitað með vissu hvenær og hvernig djass var fyrst spilaður. Fyrsta formlega djassupptakan var gerð árið 1917 af dixieland-hljómsveitinni frá New Orleans, The Original Dixieland Jazz Band (ODJB). Þá er djassinn sagður hafa verið uppgötvaður. Þó er vitað að djasstónlistin varð til að minnsta kosti 20 árum fyrr, gerð út frá klassískri tónlist, mörsum, blúsum og annarri vinsælli tónlist þess tíma.
Eftir að ODJB gáfu út þrjú lög sem komust á Billboard top 100 listann fór að heyrast í mörgum öðrum hljómsveitum sem sungu sams konar tónlist. En þó var það ekki fyrr en nokkrum árum síðar sem fólk af afrískum uppruna fékk að taka upp djass vegna þeirrar ályktunar sumra um að hvítir meðlimir ODJB höfðu fundið upp djassinn. Síðar varð það algeng kenning að einungis svartir gætu spilað djass. Það gefur augaleið að hvorug þessara fullyrðinga stenst skoðun.
Árið 1920 gaf Mamie Smith út Crazy Blues og umsvifalaust tók blúsinn yfir djassinn. Skyldleiki blúss og djass er mikill þar sem þeir voru uppgötvaðir á svipuðum tíma og margt í djassi er skylt því sem finna má í blús. Árið 1923 gáfu King Oliver’s Creole Jazz Band (sem innihélt m.a. trompetleikarann Louis Armstrong), Bessie Smith og píanóleikarinn Jelly Roll Morton öll út sínar djassfrumraunir. Þriðji áratugur síðustu aldar varð að svokallaðri djassöld.
Árið 1924 slóst Louis Armstrong í stórsveit Fletcher Henderson. Þar kynntist hann swinginu og ,,staccato“ (stutt á ítölsku) tilfinningunni í jassinum sem er afar frábrugðin hægu hljómunum sem hann var vanur og minntu helst á blús. Louis Armstrong spreytti sig með dramatísku og ,,swinguðu“ sólóunum sínum með stórsveit Fletcher Henderson. Þau sóló höfðu mikil áhrif áhrif á stefnu jassins og það má segja að hann sé frumkvöðull swingsins.
Næstu áratugi var djass mjög byltingarkennt hugtak, á 5-10 ára fresti kom út nýr stíll sem tónlistarmenn smíðuðu út frá næstu 5-10 árin, þangað til næsti stíll var uppgötvaður og hinn taldist úreltur. Á þeim tíma urðu meðal annars til Bebop, Hard bop, brasilískur djass, klassískur djass og svo framvegis. Enn þann dag í dag eru nýir djassstílar að líta dagsins ljós. En þó er djassinn ekki lengur byltingarkenndur heldur erum við frekar að rifja upp gamla stíla auk þeirra nýju, t.d. Dark jazz, Electro swing, Cape jazz og svo framvegis.
Summertime- Ella Fitzgerald og Louis Armstrong
Líkt blúsnum er ekki vitað með vissu hvenær og hvernig djass var fyrst spilaður. Fyrsta formlega djassupptakan var gerð árið 1917 af dixieland-hljómsveitinni frá New Orleans, The Original Dixieland Jazz Band (ODJB). Þá er djassinn sagður hafa verið uppgötvaður. Þó er vitað að djasstónlistin varð til að minnsta kosti 20 árum fyrr, gerð út frá klassískri tónlist, mörsum, blúsum og annarri vinsælli tónlist þess tíma.
Eftir að ODJB gáfu út þrjú lög sem komust á Billboard top 100 listann fór að heyrast í mörgum öðrum hljómsveitum sem sungu sams konar tónlist. En þó var það ekki fyrr en nokkrum árum síðar sem fólk af afrískum uppruna fékk að taka upp djass vegna þeirrar ályktunar sumra um að hvítir meðlimir ODJB höfðu fundið upp djassinn. Síðar varð það algeng kenning að einungis svartir gætu spilað djass. Það gefur augaleið að hvorug þessara fullyrðinga stenst skoðun.
Árið 1920 gaf Mamie Smith út Crazy Blues og umsvifalaust tók blúsinn yfir djassinn. Skyldleiki blúss og djass er mikill þar sem þeir voru uppgötvaðir á svipuðum tíma og margt í djassi er skylt því sem finna má í blús. Árið 1923 gáfu King Oliver’s Creole Jazz Band (sem innihélt m.a. trompetleikarann Louis Armstrong), Bessie Smith og píanóleikarinn Jelly Roll Morton öll út sínar djassfrumraunir. Þriðji áratugur síðustu aldar varð að svokallaðri djassöld.
Árið 1924 slóst Louis Armstrong í stórsveit Fletcher Henderson. Þar kynntist hann swinginu og ,,staccato“ (stutt á ítölsku) tilfinningunni í jassinum sem er afar frábrugðin hægu hljómunum sem hann var vanur og minntu helst á blús. Louis Armstrong spreytti sig með dramatísku og ,,swinguðu“ sólóunum sínum með stórsveit Fletcher Henderson. Þau sóló höfðu mikil áhrif áhrif á stefnu jassins og það má segja að hann sé frumkvöðull swingsins.
Næstu áratugi var djass mjög byltingarkennt hugtak, á 5-10 ára fresti kom út nýr stíll sem tónlistarmenn smíðuðu út frá næstu 5-10 árin, þangað til næsti stíll var uppgötvaður og hinn taldist úreltur. Á þeim tíma urðu meðal annars til Bebop, Hard bop, brasilískur djass, klassískur djass og svo framvegis. Enn þann dag í dag eru nýir djassstílar að líta dagsins ljós. En þó er djassinn ekki lengur byltingarkenndur heldur erum við frekar að rifja upp gamla stíla auk þeirra nýju, t.d. Dark jazz, Electro swing, Cape jazz og svo framvegis.
Summertime- Ella Fitzgerald og Louis Armstrong
Take five- Dave Brubeck